Ulaşılabilirlik; kısa anlatımı ile insan yaşamındaki bütün mekânların, alanların, inşa edilmiş mimari çevrelerin, yapıların, ulaşım sistemlerinin, insanlar için açık, rahatlıkla erişilebilir ve kullanılabilir olmasıdır.
Özürlü kişiler için ulaşılabilirlik; toplumsal yaşamın içinde yer alabilmek, onu diğer kişilerle paylaşabilmek ve eşit şartlarda sosyal yaşamın tüm alanlarından yararlanmasıdır.
Toplum hizmetlerinin tüm vatandaşlar için ulaşılabilir olması “Herkesin bağımsız olarak istediği her yere, alana, mekâna ulaşabilmesi ve orayı etkin şekilde kullanabilmesi” anlamına gelmektedir.
Özürlü kişilerin temel yaşamsal gereksinimlerine ulaşabilmeleri için sosyal yaşam alanlarını ve mekânlarını bağımsız şekilde kullanabilmeleri gerekmektedir.
Çalışmalar ve yapılan tespitler neticesinde ulaşılabilirlik anlamında özellikle dikkat edilmesi konular:
- Zemin döşemeleri ve ıslahı
- Rampa eğimleri max.%8
- Engelli WC standartları
- Asansör standartları
- Merdiven lifti standartları
- Körler için yönlendirme ve bilgilendirme
- İşitme engelliler için rehber
MÜZE İÇ MEKÂNLARI:
Müze girişine körler için; binaların iç dizaynını ve içindeki üniteleri gösteren basit kontrast renkli ve sabit kabartma harita yapılması gerekmektedir. Yine müze girişine hem Braille alfabesi ile hem de Braille alfabesini bilmeyen, ama Latin alfabesi okuyabilen az görebilen veya kör kişilerin kullanabilmesi için 50cmx70cm ebatlarında genel tanıtım amaçlı uyarı panoları konulmalıdır.
Tretuvarla beraber düşünülüp giriş kotuna kadar tek rampa yapılması uygun olacaktır. Ancak rüzgârlık bölümünden içeri girildikten sonra bulunan ikinci kapı döner olduğu için tekerlekli sandalye girişine uygun değildir. Otomatik sürgülü cinsten kapılar daha uygun olacaktır. Ayrıca işitme engelliler için işaret dili bilen bir rehber personel bulunması da uygun olacaktır